Söz konusu para olunca, insanların arasına giren kara kedilerin çıkardığı kavga ve gürültüden daha fazla olay çıkıyor.

Nedeni, tabi ki duygusallık olarak nitelendirilen paranın daha fazla kazanılma hırsı. Çalışarak karın doyurmak ve devletin belirlediği asgari ücretle, emekli maaşı ile geçinmek zorunda olanların en büyük dertleri bu. Kazançlarıyla mutlu ve huzurlu yaşamak tek istekleri.

Fakat gelin görün ki, evdeki hesap hiçbir zaman çarşıya, pazara uymuyor. Her gün belli mal ve hizmetlere yapılan zamlar, sabit gelirlilerin, ülkemizdeki vatandaşların yaklaşık yüzde 70’inin belini büküyor. El aleme muhtaç eder hale geliyor.

Yani, yaşantımızın gerçekleri ile iktidar sahiplerinin söylemleri arasında para denilen gerçeğin olması nedeniyle çelişkiler mevcut.

Bu durumu, Ağrı eski belediye başkanı ve AK Parti’nin ağır ağabeylerinden olan Savcı Sayan, sosyal medya hesabından yaptığı paylaşım ile şöyle özetlemiş;

“Parası olan yatırım yapmaktansa,parasını bankaya yatırıp faizden kazanıyor..

Çünkü hiçbir yatırım faizin getirisi kadar yüksek değildir..

Parası olmayan kredi kullanıp yatırım yapmayı,

kredi faizlerinin yüksekliğinden dolayı yapamıyor..

Üretim yok, tüketim çok…

Enflasyon nasıl düşecek, bu memleketin hali ne olacak anlayamıyorum..

Bilen varsa izah edebilir mi?”

Eleştiri yapan AK Partili olunca zaten anlatmaya gerek yok, yüzlerce yorum yazılmış altına. Kimisi hükümeti eleştiriyor, kimisi ise “bu işte sizinde günahınız var!” anlamına gelebilecek ifadeler kullanıyor.

İşin özeti, ülkemizdeki ekonomik sıkıntılar hepimizi bir yerden vurup yaralıyor.

Savcı Sayan’ın bu sorusuna, yine bir eleştiren Fatih Kralpark, enflasyon ve yumurta örneği ile ülkemizin içinde bulunduğu ekonomik durumu rapor etmiş.

Örnekleme yöntemi şöyle;

Şuan 100 lira ve 100 yumurta var. 1 yumurta = 1 lira.

Merkez bankası hükümete mektup yazıyor. Ne yap et yumurta üretimi artır. Devlette teşvik veriyor fabrika açıyor. İstihdam yaratıyor. Yumurta üretimi 150 arttı.

1 sene sonunda piyasada 100+150=250 lira var.

100+150=250 yumurta =250 lira yani 1 yumurta = 1 lira.

Bu örneğe göre, üretim artışında, hem istihdam yaratılıyor hem de piyasa fiyat dengesi aynen korunabiliyor.

Ama, sonra faizleri düşürür Merkez Bankası ve bu döngü devam eder. İstihdam yaratıldı. İşsizlik azaldı. Artan nüfusa göre yumurta üretimi arttı devlet daha çok vergi almaya başladı..

Güzel bir netice. Fakat, üretim artırılması mümkün olmazsa ne olur?

Piyasada 100 yumurta ve 100 lira vardır ancak sene sonunda 150 lira daha gelecektir. 100 yumurta =250 lira fiyat ortaya çıkar.

1 yumurta =2.5 lira

Hükümet derki faiz lobisi bizim düşmanımız aman heee faizleri düşürelim. Düşürelim ki insanlar bol bol kredi alsın yumurta üretsin. Enflasyon düşsün.

Bir ekonomist gelir. Faiz sebep enflasyon sonuç.!

Faizle savaş.

Vatandaşlar ucuz faizle 100 TL kredi alır. O krediyle yumurta alır. Piyasada 100 yumurta = 300 TL olur.

Sonuç; 1 yumarta = 3 lira. Sebep sonuç hesabına göre, yumurta bir yıl sonunda fiyatını yüzde 200 artırdı.

Abi, bir dakika, yumurtanın fiyatı hep artıyor. Ben yumurta alıp depolayayım, sonra satayım. Üretim, iş, vergiymiş, fabrikaymış, ne uğraşacağım. Zaten fabrika için arsa alsam, maliyetler tavan, fabrika yaptırsam, beton ve işçilik çok zamlandı.

100 lira kredi çeker, Faizle ödemesi 110 TL eder. 33 yumurta alır, yumurtayı 165 TL’ye satar, 110 TL krediyi kapatır, Elinde 55 lira kalır.

Piyasada 100 yumurta 355 TL vardır artık.

1 yumurta = 3.55 lira.

Bu döngüyle yok oluşa doğru gidilir.”

Bu şekildeki özetin altında bir not: Hiç bilenle, bilmeyen bir olur mu? Hiç şüphesiz ki ancak akıl sahipleri bunu anlar. Zümer Suresi 9. Ayet.

Biz, vatandaş olarak bundan nasıl bir ders çıkarmak zorundayız. Her işi devletten beklemeye devam mı edeceğiz, enflasyon mücadelesinde üzerimize ne görev düşüyorsa, onu nasıl ve ne şekilde yapacağız?

Vatandaşın görüşü; biz zaten asgari ücret ve SGK emekli maaşlarıyla üzerimize düşeni fazlasıyla yapıyoruz. Hesapsız, kitapsız harcama ve akıl almaz şekildeki bencillik, enflasyonu yine başımıza bela etti vesselam.