Geçen zamanın farkında olmadan yaşadığımız şu dönemde hepimizin aklında yer eden yıllar geçse de bize bıraktığı hatıraların geçmediği geçmişi yad ettiklerimiz.

Hatıralar ömür geçtikçe daha büyük anlam kazanmaya başlıyor.

Hayat akıp giderken her şeye yetişme telaşesi bizi özlem duyduklarımızdan uzaklaştırdı. Yaşadığımız anda farkında olmadığımız gözümüzde tüten tekrar o günleri yaşasam dedirten geçmişten kalanlar...

Fotoğraflar...

Güzel anılar biriktirmemize ve biriktirdiğimiz anıları yıllar geçse de hatırlamamıza yardımcı oluyorlar.

Şimdilerde dakika başı fotoğraf çekme gibi bir moda varken eskiden bir fotoğraf çekmek için günlerce beklenir en güzel kıyafetler giyilerek özel günler harici fotoğraf çektirilmezdi.

Geçmişten öğrendiğimiz en güzel şey kuşkusuz ailelerimizle çekildiğimiz,

Yıllar geçse de ya gülümseyerek,

ya da gözlerimiz dolarak baktığımız aile albümleridir.

O albümlerde şimdi yanımızda olmayanlar,sonsuzluğa gidenler,

içimizi buruk acıyla kaplatsada en azından özlem gidermemize yardımcı oluyor.

Anılar hatıralar bazen gülümsetiyor,

Bazense yüreğimizi kanatıyor.

Hayat denen bu yol şimdilik devam ederken, Bir gün maalesef son durakta ineceğiz.

Bunları hepimiz biliyoruz fakat geçirdiğimiz günlerin saatlerin hatta saniyelerin kıymetini maalesef bilmiyor ve boşa harcıyoruz.

Sonrada yana yakıla kaybettiklerimizi anıyoruz.

Elimizde kalan ANILARLA,HATIRALARLA,

Avunuyoruz.

Birden nerelere gitti konu.

Ölmüşlerimiz Dua istedi galiba.

Tüm ölmüşlerimizi rahmetle anıyorum.

Mekanları cennet olsun.

İşte görüldüğü üzere,

Yine anılar ve hatıralar canlandı.

Tekrar görüşünceye dek,

Sevgiyle kalın dostlar...